Midden in het Quartier Latin in Parijs kun je een opmerkelijk gebouw vinden: het Panthéon. In het Panthéon worden diegenen begraven die een bijzonder bijdrage hebben geleverd. Boven de ingang staat “Aux grands hommes la patrie reconnaissante”, oftewel ‘Voor de grote mannen, het dankbare vaderland’. Mannen? Ja. Aan het einde van de 18^e eeuw, toen de eerste bijzettingen plaatsvonden, was het immers ondenkbaar dat een vrouw een dusdanige prestatie kon leveren, dat het vaderland er dankbaar voor zou zijn.

Toch zijn er 2 vrouwen in dit mausoleum begraven. Eén “vrouw van” – Sophie Berthelot – en één vrouw die het door eigen verdienste tot het Panthéon heeft gebracht: Marie Curie.

Wat is het verhaal van deze bijzondere vrouw?

Allereerst wat ze gepresteerd heeft. Marie won 2 Nobelprijzen; tot op de dag van vandaag zijn er maar 2 mensen die dat gedaan hebben in 2 verschillende categorieën. Marie Curie heeft radioactiviteit ontdekt én de elementen polonium (door Marie vernoemd naar het land waar ze vandaan kwam: Polen) en radium.

En het meest bijzondere is dat ze dit deed in een periode dat vrouwen vrijwel niets mochten. Hoe kreeg ze dat gedaan? Ze groeide op in een verarmde familie in Polen. Het gebied heette toen overigens nog niet zo; het land was verdeeld over Rusland, Oostenrijk en Pruisen. Warschau, waar Marie Curie woonde, viel onder het gezag van Rusland. Vrouwen werden niet toegelaten aan de universiteit en hoewel Marie een goede leerlinge was, was die route voor haar afgesloten.

Maar Marie had een plan. Ze had wel eens gehoord dat het vrouwen gelukt was om in het buitenland aan een universiteit toegelaten te worden. Met haar zus Bronia, die 2 jaar ouder was, maakte ze de volgende afspraak. Marie zou gaan werken als gouvernante en Bronia financieel steunen, zodat Bronia in Parijs medicijnen zou kunnen studeren. Zodra Bronia klaar zou zijn, zou zij ervoor zorgen dat Marie op haar beurt aan de universiteit terecht kon. Zo geschiedde en in 1891 kwam Marie in Parijs aan.

Denk aan wat wij gemist zouden hebben, als Marie niet zo’n doorzetter zou zijn geweest. (bijvoorbeeld röntgenapparatuur). Als Marie niet de deal met Bronia had kunnen sluiten. Kortom: als Marie niet had kunnen studeren.

De volgende, logische gedachte is: hoeveel belangrijke ontdekkingen hebben wij gemist, omdat meisjes nog altijd op veel plekken in de wereld de kans niet krijgen om onderwijs te volgen. Zo zonde om van de helft van het potentieel van de mensheid geen gebruik te maken!

Niet iedereen hoeft een nieuwe Marie Curie te zijn. Onderwijs aan meisjes werkt door op veel niveaus, ook bijvoorbeeld in de opvoeding van hun kinderen later. Met onderwijs kunnen wij de wereld beter maken en daarom steun ik van harte dit geweldige initiatief van Yvette. Jij toch ook?

Monique