Johm riab sua.

Dat is nog eens een snel vervolg. Ons verblijf hier was dan ook erg kort, we waren al niet helemaal zeker of we Cambodja zouden bezoeken maar alle enthousiaste verhalen van andere reizigers hebben ons toch doen besluiten even langs Angkor te wippen. Over land werd echter een erg lastig verhaal. Door alle overstromingen was de weg nog slechter dan normaal. Sterker nog, niemand kon ons vertellen hoelang we er ongeveer over zouden doen, wel een feit was dat we met regelmaat van bus naar boot moesten wisselen omdat sommige stukken weg weggeslagen zijn.
Al met al was onze inschatting dat het een wellicht aventuurlijke, maar ook lange reis zou, bovendien niet bevorderlijk voor mijn rug. Tel daarbij op dat de prijs door dit alles verdriedubbeld was en we besluiten te gaan zoeken naar een betaalbare vliegticket. Zo gezegd zo gedaan: Ticket Saigon – Bangkok met een 5-daagse stop in Siem Reap, de uitvalsbasis om Angkor te bezoeken.

In Siem Reap verbleven we in Smiley’s guesthouse van waaruit alles geregeld kon worden, met recht een plek voor budgetreizigers. Douches met enkel koud water, slechte of niet werkende toiletten, spinnen en kakkerlakken op de kamer, maar ook erg lekker eten, veel katten en zelfs een loslopend tam konijn (hoe gezellig is dat..). De eerste dag bekijken we de zonsondergang vanaf een berg met een schitterend uitzicht over Angkor Wat en omgeving. Dit doen we, tot onze grote verbazing, tezamen met zo’n driehonderd andere toeristen, zelfs bussen met overjarige Duitsers, Fransen en Amerikanen rijden af en aan. Even slikken. Maar goed, we zijn enkel en alleen hier voor de tempels en dus kopen we een driedagenkaart voor veertig dollar per persoon met daarbij twee motors a zes dollar pppd.

Tja, en ga ik jullie lezers dan nu overwelmen met allerlei feiten over de verschillende koningen en tempels? Wellicht toch kort, indien geen interesse dan maar doorklikken…
Angkor is een verzameling tempels (maar liefst een kleine honderd stuks), gebouwd tussen de negende en de veertiende eeuw tijdens de hoogtijdagen van het Khmerrijk. Ooit een gebied omvattend van India tot halverwege China, inclusief Vietnam, Thailand en Birma. De tempels zijn (uiteraard) allen verschillend, afhankelijk van de godsdienst (Boeddhisme of Hindoeïsme) en welke koning ze liet bouwen. Eigenlijk is het allemaal nog veel grootser en indrukwekkender dan we vooraf gedacht hadden. We hebben ongeveer vijftien tempels in drie dagen bezocht, van acht uur ’s ochtends tot zes uur ’s avonds en ons geen minuut verveeld.
Bij het bezichtigen van de tempels werd je wel geacht op de paden te blijven, althans, bij de tempels die wat verder afgelegen lagen. Dit in verband met een overbevolking van slangen of zelfs een vergeten landmijn. Volgens de Lonely Planet vliegt er af en toe nog een koe door de lucht. Je kunt vandaag de dag wel alle tempels bekijken, ook het juweeltje Banteay Srey, tot voor enkele jaren gelegen in een actief Rode Khmer gebied maar nu dus ook veilig verklaard. Gelukkig, want deze is het best in tact gebleven, ondanks de kogelgaten. Het is haast alsof men het slechts enkele jaren geleden gebouwd heeft. Eindje uit de buurt en nog amper toeristen.
We zijn geëindigd met het hoogtepunt: Angkor Wat. Hier heel wat meer toeristen. Een gids wist het nodige te vertellen over de tempels en de trieste geschiedenis van de laatste decennia. Gelukkig gaat het inmiddels een beter in het land, alhoewel, wat is de definitie van ‘beter’? In ieder geval veiliger al gaat men zeker nog wel gebukt onder de corruptie en een financieel wanbeleid. Er is bijvoorbeeld geen geld om de weg tussen Bangkok en Saigon af te maken, iets wat de situatie een stuk zou verbeteren. Phnom Penh is in opkomst en de verschillen tussen rijk en arm zorgen voor de nodige spanningen. Dus tja, wat is ‘beter’? Zoveel rijkdom met de tempels, maar hoe ga je er mee om? De toekomst zal het leren.

Zodra je buiten Siem Reap kwam werd je overal enthousiast begroet door de kinderen, die echter verlegen en angstig wegrenden wanneer we daadwerkelijk stopten voor een praatje of een foto. Het was dus een flitsbezoek, een tussenstop, maar wel een hele mooie. Het échte Cambodja volgt hopelijk later nog eens.

De laatste dag hebben we gebruikt om bij te komen van indrukken, ook eindelijk eens een boek lezen en het dagboek bijwerken is fijn, alvorens door te reizen naar Bangkok, waar we de nodige visa en tickets willen gaan regelen. Vooralsnog hebben we het plan om vanuit Bangkok naar India te vliegen maar dat hangt dus een beetje van de aangeboden tickets af. Kortom, nog een beetje een raadsel waar onze volgende nieuwsbrief vandaan komt, ook voor ons. We gaan erover nadenken tijdens een van de heerlijke curries alhier.

Be patient and we’ll continue our travels.