Ook in Vientiane is internet dus mogelijk. Of de digitale snelweg ook verder
noordwaarts aanwezig is is nog maar de vraag dus verwacht vooraf niet te
veel. Alhoewel, waar is die snelweg nu niet?

Ik ben vanmorgen vroeg met de nachttrein vanuit Bangkok gearriveerd. Vanaf het
station in de grensplaats een tuk tuk genomen richting de Friendship bridge.
Dit is tevens de grensovergang, aan de overkant van de Mekong eindigt
Thailand en begint Laos. De ‘ vriendschap’ gaat blijkbaar niet zo ver dat
er een doorgaande busverbinding tot stand is gebracht dus het kost wat
overstapgedoe voordat je voet in Laos kan zetten. Gelukkig verlopen de
grensformaliteiten redelijk vlot, ik krijg een visa voor 14 dagen, al gaf de
meneer aan dat ik niet leek op de meegebrachte pasfoto. Klopt ook wel, toen
was ik blond en bovendien 5 jaar jonger.. En bedankt he..

Hoe dan ook, Vientiane, de hoofdstad. Is meer een groot dorp, redelijk stoffig en vooral
bloedje heet. De Mekong-oever zorgt voor wat verfrissing maar ondanks dat
blijft het zweten geblazen. De luchtvochtigheid is volgens mij 90 zo niet
95%.

Overal zie je wel wat toeristen maar vergeleken met Bangkok is het
natuurlijk onontgonnen gebied. Wel relaxed.
Ook in de nachttrein geen ‘ farang’ te bekennen. Wel zijn ze hier redelijk
op het toerisme ingesteld, leuke restaurantjes en ook veel marktkraampjes
waar je de meest vreemde dingen kan eten. Ik versta natuurlijk geen klap van
wat ze zeggen dus ik wijs maar wat aan. Een ding heeft al het eten gemeen,
het is nogal pikant zeg maar. Met andere woorden.. bloedheet! Voor mijn maatstaf althans. Ik bestelde daarnet ‘ laap’ , een locale specialiteit van gehakt vlees met veel kruiden als basilicum en koriander met een flinke bal plakrijst. “Definitely not spicy”, well, it depends who you’re asking…

M’n hotel is aardig maar erg basic, ik ga morgen naar een ander toe. Die is
nog niet zo lang open, en daar heb ik voor $12 een kamer met airco, een
fatsoenlijke douche, bed etc. (extra note @Michel: m’n huidige kamer lijkt wel wat op
onze kamer in Smiley’s guesthouse in Siem Reap/ Cambodja. De douche is zeg
maar het betere druppelwerk, een straal is het niet te noemen, laat staan
dat die douchekop aan de muur blijft hangen. De elektriciteit durf ik niet
aan te raken, te veel losse draadjes).
Het hotel in Bangkok was trouwens super, al konden ze m’n reservering niet
terugvinden. Of ik even met bewijs wilde komen? Sta je daar na een vlucht met
vertraging, 6 uur in de ochtend, alsof er dan een intercafe open is waar ik
een printje kan maken.. Uiteindelijk kwam het goed, ik stond op de
‘ no show’ lijst. Tja, ik had er zelf ook best graag wat eerder willen zijn.

De nachttrein naar Laos was uiteindelijk snel geboekt. Bij het eerste bureautje gaf men
aan dat er echt geen plaats meer was, ze belde rechtstreeks met het station
dus ik hoefde niet te twijfelen aan haar kunnen. Dit heb ik toch gedaan en ja hoor, bij
het 2e bureautje had ik binnen 10 minuten een bed gereserveerd. Vervolgens
maar meteen m’n goede voornemen waargemaakt en rechtstreeks met de watertaxi
naar het tempelcomplex Wat Po gegaan waar een school voor massage gevestigd is.
Kijk, dat heeft een mens nodig: 1,5 uur massage.. Al heb ik nu hier en daar
nu wel wat beurse plekken. De masseuse in kwestie deed trouwens ook voetzone reflex therapie en was al na 5 minuten overtuigd dat ik zwanger was.. Ook al probeerde ik haar te overtuigen van het tegendeel ze hield stug vol. Wat eerlijk gezegd toch voor enige
ongerustheid van mijn kant zorgde (het zal toch niet??), maar even later bleek dat ze een buikje had gezien, alleen dat buikje ging af bij de rest van de massage, juist ja,
m’n moneybelt was de schuldige! Zwanger van de Thaise Bahts… Overigens
groeit m’n buik gestaag want de Laotiaanse KIP is al helemaal niets
waard, 13.000 Kip tegen 1 Dollar, dus dat wil wel. Daarnaast geen
flappentappers alhier dus een voorraadje is wel handig.

Tot dusver de start van Laos. De blinkend gouden Pha That Luang  is het belangrijkste religieuze monument van het land, ook te zien in het wapen van Laos en op de KIPs, de bankbiljetten. Hierna reis ik verder richting het Noorden.  Niets gepland en een vervolg hangt af van de verdere mogelijkheden maar wie weet, de intercafe’s hebben in ieder geval airco dus het is eigenlijk wel aangenaam. Keep in touch!